Dzień dobry! Zaczynamy serię wpisów na temat Kenii! Bardzo dużo wiadomości dostałam głównie na instagramie odnośnie tego kraju, jako kierunku podróży, więc poświęcę na pewno kilka wpisów na ten temat. A jeżeli macie jeszcze jakieś pytania albo o czymś dla Was ważnym nie wspomniałam, to dawajcie znać ;). Zaczniemy od początku, czyli od rzeczy, o których ja sobie od razu pomyślałam, kiedy zdecydowaliśmy się na wyjazd do Kenii w ramach naszej podróży poślubnej.
DLACZEGO KENIA?
Bardzo chcieliśmy jechać w jakieś inne i niestandardowe miejsce. Jako, że planowaliśmy podróż poślubną na przełomie listopada i grudnia to w Europie kończył się sezon i nie było za bardzo możliwości. Mogliśmy jedynie wybrać Wyspy Kanaryjskie, a ceny były bardzo zbliżone między innymi do Dominikany czy Kenii, więc głupio byłoby nie skorzystać z Afryki, tym bardziej. No i przekonało nas Safari, o którym będzie na pewno oddzielny wpis!
BEZPIECZEŃSTWO W KENII
Na portalu gov.pl możecie sprawdzić zawsze jak wygląda sytuacja w danym kraju. Jeśli chodzi o Kenię, nie jest zbyt bezpiecznie i po przeczytaniu tego artykułu zaczęłam się obawiać i zgłosiłam nasz wyjazd w system Odyseusz. Safety first!
Jeśli mam być szczera, nie czułam się jakoś super ekstra bezpiecznie gdziekolwiek. Przejeżdżając nawet autobusem przez miasto, miałam w głowie jakieś niepokojące myśli, że zaraz coś się stanie, okradną nas albo zaatakują. Domyślam się, że myślałam stereotypowo, ale muszę przyznać, że część osób nie reagowała na nas 'białych' zbyt pozytywnie, co było widać po ich gestach.
Jeśli mam być szczera, nie czułam się jakoś super ekstra bezpiecznie gdziekolwiek. Przejeżdżając nawet autobusem przez miasto, miałam w głowie jakieś niepokojące myśli, że zaraz coś się stanie, okradną nas albo zaatakują. Domyślam się, że myślałam stereotypowo, ale muszę przyznać, że część osób nie reagowała na nas 'białych' zbyt pozytywnie, co było widać po ich gestach.
I właśnie dlatego ja z resortu nie wychodziłam - nie czułam takiej potrzeby, więc też nie powiem Wam, jak to jest. Oczywiście mogliśmy wychodzić i ludzie wychodzili, a rezydentka nawet polecała nam klub i inne miejsca, ale ja bym się za bardzo stresowała, więc wolałam siedzieć w ośrodku. Nasz resort był bardzo dobrze chroniony - wysokie ogrodzenie, ochrona z bronią i już to powodowało u mnie też dziwny niepokój, bo skoro muszą nas aż tak pilnować, to coś musi być na rzeczy. Na plaży czekało na nas zawsze mnóstwo beach boysów, a także policji, która cały czas tam była. Raz nawet kiedy jeden beach boy nas zagadał, to policjant nas zaczął przed nim ostrzegać, że to 'bardzo zły człowiek'.
Aczkolwiek, nie słyszałam, żeby coś się komuś stało w trakcie naszego pobytu, nie było porwań, kradzieży ani innych nieprzyjemnych sytuacji. Poza tym jedynym incydentem na plaży, to powiem Wam, że wszyscy czarnoskórzy, z którymi rozmawialiśmy byli świetni; mega pomocni, mili, uprzejmi i po prostu super ludzie, z którymi dalej utrzymujemy kontakt!
Wiadomo, że musimy uważać wszędzie, a tym bardziej w kraju, gdzie panuje totalnie inna kultura i zwyczaje, a każdy biały w Afryce jest uznawany za bogatego, więc może być różnie.
Aczkolwiek, nie słyszałam, żeby coś się komuś stało w trakcie naszego pobytu, nie było porwań, kradzieży ani innych nieprzyjemnych sytuacji. Poza tym jedynym incydentem na plaży, to powiem Wam, że wszyscy czarnoskórzy, z którymi rozmawialiśmy byli świetni; mega pomocni, mili, uprzejmi i po prostu super ludzie, z którymi dalej utrzymujemy kontakt!
Wiadomo, że musimy uważać wszędzie, a tym bardziej w kraju, gdzie panuje totalnie inna kultura i zwyczaje, a każdy biały w Afryce jest uznawany za bogatego, więc może być różnie.
CHOROBY I SZCZEPIENIA
Szczepienia są zalecane, ale nie są wymagane, więc tylko od was zależy czy się będziecie szczepić czy nie. My się nie szczepiliśmy, bo nie mieliśmy na to czasu, a także nie braliśmy żadnych probiotyków na miejscu. Wszyscy nam mówili, że gdybyśmy jeździli po wioskach, spali w podejrzanych hotelach i jedli w niesprawdzonych miejscach, to wtedy szczepienia by się przydały. A skoro my mieliśmy zamiar siedzieć w ośrodku to nic nam się nie powinno stać. I nic groźnego się w sumie nie stało, co prawda swoje odchorowaliśmy, co było dość męczące, ale i normalne. Teraz jest w porządku. Po powrocie wykonaliśmy też wszystkie badania, żeby wiedzieć, czy na pewno nic nie przywieźliśmy. Czytaliśmy, że niektóre choroby i pasożyty mogą dać o sobie znać nawet dwa lata później, więc warto to sprawdzić, żeby mieć pewność.
Nasz hotel Neptune Village Beach Resort ma niemieckich właścicieli, więc jedzenie było raczej europejskie, ale ze względu na brak okien np. w restauracji, sami widzieliśmy małpy dotykające owoce i kręcące się wokół jedzenia, a one już mogą przenieść swoje choroby i tak. Tak samo jest z pracownikami, których organizmy są przyzwyczajone do tamtejszych bakterii - więc nigdy nic nie wiadomo.
Poza tym, kwestia wody - woda w kranie, pod prysznicem i nawet w basenie była strasznie słona, co dla mnie było sporym utrudnieniem. Codziennie dostawaliśmy po dwie butelki wody do mycia i płukania zębów i dodatkowe dwie do picia, więc wody z kranu staraliśmy się nie używać.
Komary w Kenii!
Praktycznie ich nie było i tak samo mówili nam tubylcy. W lecie komarów nie ma, pojawiają się dopiero w porze deszczowej i wtedy jest zagrożenie zarażenia się malarią. My byliśmy przygotowani, kupiliśmy preparat Mugga, którego używaliśmy codziennie wieczorem na wszelki wypadek, ale raczej żadnego nawet nie widzieliśmy.
Nasz hotel Neptune Village Beach Resort ma niemieckich właścicieli, więc jedzenie było raczej europejskie, ale ze względu na brak okien np. w restauracji, sami widzieliśmy małpy dotykające owoce i kręcące się wokół jedzenia, a one już mogą przenieść swoje choroby i tak. Tak samo jest z pracownikami, których organizmy są przyzwyczajone do tamtejszych bakterii - więc nigdy nic nie wiadomo.
Poza tym, kwestia wody - woda w kranie, pod prysznicem i nawet w basenie była strasznie słona, co dla mnie było sporym utrudnieniem. Codziennie dostawaliśmy po dwie butelki wody do mycia i płukania zębów i dodatkowe dwie do picia, więc wody z kranu staraliśmy się nie używać.
Komary w Kenii!
Praktycznie ich nie było i tak samo mówili nam tubylcy. W lecie komarów nie ma, pojawiają się dopiero w porze deszczowej i wtedy jest zagrożenie zarażenia się malarią. My byliśmy przygotowani, kupiliśmy preparat Mugga, którego używaliśmy codziennie wieczorem na wszelki wypadek, ale raczej żadnego nawet nie widzieliśmy.
BIEDA
Przed wyjazdem naczytałam się bardzo dużo o biedzie, dzieciach, o tym, że brakuje u nich praktycznie wszystkiego i warto wziąć ze sobą stare ubrania, może jakieś kosmetyki, których bezsensu brać z powrotem, a także o przyborach szkolnych, które możemy zostawić na miejscu. Początkowo chciałam się obkupić w zeszyty i pomagać wszystkim komu się da, ale stwierdziłam, że wolę wesprzeć jakąś organizację, która wie, co im potrzeba w danej chwili. A ja bym nawet nie wiedziała, co mam z tym zrobić.
A jak to wygląda w w rzeczywistości?
Widać tę biedę w kraju, nawet przejeżdżając przez miasto zobaczymy stare budynki, stare i zniszczone auta, ludzi idących na bosaka czy śpiących gdzieś pod ścianą, a na ulicach wielki syf i mnóstwo śmieci. Przejeżdżaliśmy też przez wioski i wyglądały one dokładnie tak, jak w programach dokumentalnych, chatki z dziurawymi dachami itp.
Jeśli chodzi o dzieci, to rezydentka od razu powiedziała, że jak coś to można jej dać takie rzeczy, ona to przekaże konkretnej organizacji. Słyszałam też o dawaniu słodyczy dzieciom w wioskach. My nie byliśmy na to przygotowani, a i niespodziewanie przez taką wioskę przejeżdżaliśmy, gdzie dzieci lgnęły do naszego samochodu strasznie. Jak tylko widziały, że jedziemy to przybiegały, machały i krzyczały, przez co ja się czułam mega niezręcznie.
Z kolei, nasi ukochani beach boysi prosili nas wprost o jakieś ubrania czy kosmetyki, jak będziemy wyjeżdżać. Raz, po zrobieniu zakupów pamiątkowych na straganie, wyszłam stamtąd bez klapek, ale akurat były stare więc nie zależało mi na nich. Ja ogólnie zostawiłam część rzeczy po prostu w pokoju hotelowym, których już nie chciałam zabierać z powrotem do Polski, czy niezdenkowane kosmetyki, które bezsensu byłoby wozić.
Przed wyjazdem naczytałam się bardzo dużo o biedzie, dzieciach, o tym, że brakuje u nich praktycznie wszystkiego i warto wziąć ze sobą stare ubrania, może jakieś kosmetyki, których bezsensu brać z powrotem, a także o przyborach szkolnych, które możemy zostawić na miejscu. Początkowo chciałam się obkupić w zeszyty i pomagać wszystkim komu się da, ale stwierdziłam, że wolę wesprzeć jakąś organizację, która wie, co im potrzeba w danej chwili. A ja bym nawet nie wiedziała, co mam z tym zrobić.
A jak to wygląda w w rzeczywistości?
Widać tę biedę w kraju, nawet przejeżdżając przez miasto zobaczymy stare budynki, stare i zniszczone auta, ludzi idących na bosaka czy śpiących gdzieś pod ścianą, a na ulicach wielki syf i mnóstwo śmieci. Przejeżdżaliśmy też przez wioski i wyglądały one dokładnie tak, jak w programach dokumentalnych, chatki z dziurawymi dachami itp.
Jeśli chodzi o dzieci, to rezydentka od razu powiedziała, że jak coś to można jej dać takie rzeczy, ona to przekaże konkretnej organizacji. Słyszałam też o dawaniu słodyczy dzieciom w wioskach. My nie byliśmy na to przygotowani, a i niespodziewanie przez taką wioskę przejeżdżaliśmy, gdzie dzieci lgnęły do naszego samochodu strasznie. Jak tylko widziały, że jedziemy to przybiegały, machały i krzyczały, przez co ja się czułam mega niezręcznie.
Z kolei, nasi ukochani beach boysi prosili nas wprost o jakieś ubrania czy kosmetyki, jak będziemy wyjeżdżać. Raz, po zrobieniu zakupów pamiątkowych na straganie, wyszłam stamtąd bez klapek, ale akurat były stare więc nie zależało mi na nich. Ja ogólnie zostawiłam część rzeczy po prostu w pokoju hotelowym, których już nie chciałam zabierać z powrotem do Polski, czy niezdenkowane kosmetyki, które bezsensu byłoby wozić.
To tak na początek, nie chcę wszystkiego pisać od razu, bo wpis będzie tak długi, że nikt tego nie będzie czytał, więc to na pewno nie koniec! Ale na pewno dajcie znać, co Was ciekawi!
Trzymajcie się!
Trzymajcie się!
